ДИВААЖАН

юум. н., будд. 1) Абида бурханай оршодог жаргалай орон, буддын шажанай ёһоор, тэнгэриин орон (рай): Амидыгаар тама үзэһэн хүн байнаш, хойто түрэлдѳѳ заабол диваажанда түрэхэш (Б. Санжин, Б. Дандарон); – Тэндэ хожомоо диваажанай орон болохо газар бии юм, бидэнэр тиишэ зѳѳхэмнай, – гэжэ сугларһан хүнүүдэй дуулахаар шанга бүдүүн хоолойгоор хэлэһэн юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); диваажан дуган буян үйлэдэхын тулада баригдаһан соо дуган (деваджин-дуган); 2) шэлж. хүнэй ажамидархада ая таатай нүхэсэлтэй газар, оршон, жаргалай орон («рай», райский уголок): – Газар дээрэхи диваажан гэжэ минии Угрюмово поместиие нэрлэхэдэ болохо юм (Ч. Цыдендамбаев).