ДЭРЛҮҮЛХЭ
үйлэ ү., идх. залог дэрэ табижа үгэхэ, хэн нэгэнэй толгой доронь юумэ дэбдихэ (класть под голову подушку или что-л. подобное): – Ханда, хаанашни үбдэнэб? – гэжэ Хорло асуугаад, тэрэнэй толгой доро хоюуланайнгаа дабхаса болон тэрлигүүдые дэбдин дэрлүүлбэ (Г.-Д. Дамбаев); үбдэг дээрээ дэрлүүлхэ хэн нэгэй толгой үбдэг дээрээ табижа хэбтүүлхэ (положить чью-л. голову себе на колени): Нюуртань хүйтэн сай турьяад, үлэһыень гүсын хабхаг соо эюулээд, үбдэг дээрээ дэрлүүлэн Хандые хэбтүүлбэ (Г.-Д. Дамбаев); ◊ газар дэрлүүлхэ диилэхэ, нюрган дээрэнь унагааха (победить, уронить на спину).