ДЭРҺЭ(Н)

(н) 1. юум. н., ург. Һѳѳглэн үдхѳѳр ургадаг, нарин ута эшэтэй, үзүүртээ һаглагар баглаатай ногоолиг ургамал (чий): Сахилза дэрһэн хоёр – Сэлэнгын Даурида ургадаг, хүйтэн халуун уларилтай энэ ганданги сагаан тала дайдадаа анханһаа хойшо таараһан ургамалнууд гээшэ хал даа (Б. Мунгонов); 2. тэмд. н., ном. һолоомон, хулһан (соломенный); дэрһэн малгай (шляпа) урда зүгэй хатааһан ногоолиг ургамалай эшэнүүдээр гүрэһэн үргэн тойробшотой малгай (соломенная шляпа): Зунай нимгэншэг боро костюмтай, хүнгэхэн ботинкатай, шэнэхэн сагаан дэрһэн шляпатай (Б. Мунгонов).