ДЭН II

дэн гэхэ :үйлэ ү. хонхо гү, али хонхо мэтэ юумэнэй нэгэ сохигдохо (звенеть); дэн-дүн гэхэ дэндэгэнэхэ, хэлтэгэнэхэ (качаться, трястись): Тэргэнь дэгнүүл дээгүүр дэн-дүн гээд хэлтэлзэшэнэ, бургааһанууд тэргын оёорые дарьяса шудараад үлэнэ (Д.-Д. Дугаров); зосоо дэн-дүн гэхэ сэдьхэлээ хүдэлхэ (приходить в волнение): Альган дээрээ бүүбэйлэн, / Харанхы һүни үнгэргэн, / Энхэрэн таалан байгша һэм. / Һанаад зосоом дэн-дүн гэнэл! (Г. Цыдынжапов).