ДЭЛЮУН

1. тэмд. н. 1) үргэн, уужам, салуу (широкий, просторный): Дэлюун дайдынгаа энгэрые эсхэн, захагүй замдаа хоюулан хүтэрэлдэн гарахамнай ха юм даа, Сэсэг (Ц.-Д. Хамаев); 2) элбэг, элбэг дэлбэг, элбэг баян (обильный, изобильный); 2. юум. н. үргэн тала дайда (ширь, просторы): Тииhэн яаhан бэеэрээ / Ѳѳрѳѳ ѳѳдѳѳ дүүлиhээр, / Огторгойн дэлюундэ тогтожо, / Одон боложо толорбо (Гэсэрһээ).