ДЭЛДЭХЭ

үйлэ ү. 1) сохихо, дорьбодуулха, нэергэхэ (бить, ударять): – Түшэгүүнэй үүргэ сэхэ ошожо, үй бута дэлдээд, Залмые сүлѳѳлхэ ёһотойбди (Б. Санжин, Б. Дандарон); дэлдэн сасарха бутаран сасараха, туяа сасаруулха (разбиваться – о лучах); 2) дуугарха, абяа гараха (раздаваться, звучать – о музыке, звуках и пр.): Мантан томо, ялагар хара хайрсагай дэргэдэ һуугаад, тэрэ хайрсаг дээрэхи яһан шэнги саб сагаахан юумэнүүдые хургаараа дарахадань, тэндэһээнь булай һайханууд абяан дэлдэжэ байба (Ц. Шагжин); 3) даляа дэбигэнүүлхэ, түргэ түргѳѳр хүдэлгэхэ, һэбихэ (бить крыльями, трепетать).