ДЭГНҮҮЛ

юум. н. 1) бута, болдог, нют. дэгнэһэн (кочка): Тэргэнь дэгнүүл дээгүүр дэн-дүн гээд хэлтэлзэшэнэ, бургааһанууд тэргын оёорые дарьяса шудараад үлэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) ногоотоёо абтаһан газарай хүрьһэн (дёрн): Тэрэ амияа даран, хүбхэнтэһэн дэгнүүлээ хоёр гараараа абажа хажуу тээшэнь табяад, хара газарай бултайхада, бишыхан хүрзѳѳрѳѳ малтажа оробо (С. Цырендоржиев).