ДЭЭГҮҮРХИ

тэмд. н. 1) дээдэ талын, дээдэ тээхи (находящийся наверху, на поверхности): Харана аабзат дээгүүрхи үүлэдээ, аадарлахаяа байна (С. Ангабаев); Шүлэнэй дээгүүрхи тоһо хилээмээр халмажа абаад, шүлынь уудаг зарим зон ушардаг: бүдүүрхэеэ айдаг бшуу; 2) хамагай дээдэ, дээр байгша, һуугша (находящийся выше): дээгүүрхи дабхарайхид; Дээгүүрхи засагай хэлэһээр лэ юумэн болодог заншалтай агша һэмнэй.