ДЭДЭГЭНҮҮР

тэмд. н. 1) хүнгэмсэг, һээбэгэнүүр, хүнгэн, һалхин (легкомысленный); 2) тогтууригүй, һуури байрагүй (непоседливый): дэдэгэнүүр үхибүүн.