ДЭБҺЭХЭ

үйлэ ү. 1) хүлѳѳрѳѳ газар нэшэхэ, саб байса гэшхэхэ, хүлѳѳрѳѳ газар сабшаха (топать, топтать, стучать ногою, придавливать ногами): Би урид гүйжэ ошоһон бэеэрээ тэрэ унагша галые шэлбүүһээрээ хэды, хэды шадал мэдүүлэн сохижорхёод, булгайр гуталаараа дэбһэжэ оробоб (Б, Мунгонов); Хурьгаяа харамнаһан хонин нэгэ гү, али хоёршье хүлѳѳрѳѳ саб байса дэбһэдэг; сооро сүмэ дэбһэхэ юумые соороторонь гэшхэхэ (растоптать): Тиихэдэнь сагаан шифер хүл дороо сооро сүмэ дэбһэжэ, ѳѳрѳѳ тогтууритай болоод, арьяатан дайсан баабгайгаа орондог шарбатар буудахаа одоошье зэһэбэб (С. Доржиев); 2) доро дараха, даран баһаха (подавить, раздавить): Омог зангынь дэбһэхэ, нэрынь хухалха, галхаахаб! (Д. Эрдынеев); Ѳѳрѳѳ дурлахашьегүй һаа, бусадай баяр найдал хуха нуга бү дэбһэ (Ч. Цыдендамбаев).