ДАРХИ

1. юум. н. 1) нүүлэ, унаанги, үмхиржэ унаһан модод (валежник, бурелом): Отогтонь дүтэшэг дархиин хүндыдэ нэгэ булганай, хорёод хэрмэнэй арһан нюугаатай байһыень оложо абааб (Д.-Д. Дугаров); дархи нүүлэ орбонгоороо унаһан ой модод (валежник, бурелом): Харгы зүргэ гэжэ нэрлэхээр юумэ үгы, хада хабсагайнууд, хабшал хүндынүүд, шулуу шонхор, шэдхэ шэрэнги, дархи нүүлэ (Б. Мунгонов); дархи дабаан обоо хүбѳѳ сомогдоһон, сугларһан юумэн (куча, нагромождение): …оёортоо дархи дабаан болотор унаһан модо ябтаруулһан хабшал шулуун хүндынүүдэй узуураар, хада уулын энгэрнүүдһээ харьялан ерээд яаралтай түргѳѳр далайда шудхарһан бишыхан горхонуудай адагаар зуралзан үнгэрнэ (Б. Мунгонов); 2) унаһан нүүлэ, газарта унаад хэбтэһэн орбонтой, гэшүүһэтэй модон, мүн тэрэнэй хуби (коряга): Хүйтэн шангадажа, дархи һандайлан һууһан Сибирцев даараһандаа шэшэрнэ (Д.-Д. Дугаров); ○ даар гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. һархи-дархи 1) эхи эмхигүйгѳѳр обоолһон, хаягдаһан, отог-оргой болоһон, онги набта хэбтэһэн (сваленный в беспорядке, как попало); 2) дарнагар, томо (громоздкий, большой): … тэдэнэй дундуур эбэрээ хатажа жагсаһан һархи дархи сар, буханууд, … айхабтар бүдүүрхүү янзаар хибэдэһээ хибэлдэн байна (Х. Намсараев); 3. амитанай зүһэ харуулһан үгэнүүдтэ шангадх. удхатайгаар хэрэгл. (усил. слово): дархи зээрдэ; дархи сагаан сэбэр сагаан, саб сагаан (чисто-белый).