ДАРААТАЙ

тэмд. н. 1) юумэн доро оронхой, дарагданхай (придавленный): Энэ гэрэй арада нэгэ заа үбһэнэй дараатай байхада, хэн эндэ үбһэ бэлэдхээ гээшэб гэжэ гайхааб (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) нюугданхай, хадагалаатай (спрятанный): Эсэгэһээнь үлэһэн адар томо ханзын али нэгэ буланда хэды мүнгэнэй дараатай байһые бү мэдэе (С. Цырендоржиев).