ДАН(Г) I

Г) шангадх. ү. тон, угаа, маша, үлүү, үлүүсэ (очень, весьма, слишком): Дан сагааншье бэшэ, дан бууралшье бэшэ, харин сайбар хүхэ үһэтэй, таягаа тулаад, һууригүй иишэ тиишээ һүндэлжэл, зайжал ябадаг хүгшэн эжытэеэ уулзажа, бэшэгынь уншажа, хѳѳрэлдэһэндэл болобоб (Ц.-Д. Хамаев); Дан дээрэ гараашан дэн доро унаха (Оньһ. ү.); дан үнэтэй хэмһээ үлүү үнэтэй (слишком дорогой): Хүнүүд ерэжэ, хэды сэнтэйб гэжэ асууһанайнгаа һүүлээр, дан үнэтэй байна гэжэ толгойнуудаа һэжэрнэ (Ц. Шагжин); Гансал дан түргэдэжэ ябажа гүйлдэнэ гэжэ һананаб (Д. Эрдынеев); даншье һаа хэтэрхэй үлүү, үлэмжэ (чересчур): Хасаршни даншье һаа улаахан даа (Ц.-Д. Хамаев).