ДАМБАГАР

тэмд. н. 1) обогор, утаашаа унжаһан түхэлтэй хэмһээ үлүү бүдүүн, зузаан (толстый, пухлый): Корытовой нюдэниинь басаганай харасаһаа халтираад, алад дээгүүрнь харан, дамбагар улаан доодо уралаа дурьбагад гүүлээд, үрөөһэн үбдэгѳѳ һалгануулаадхиба (С. Цырендоржиев); 2) зузаан болотор дабхасуулан сомогдонхой, дээрэ дээрэһээ табигданхай гү, али богсологдоһон, уута мэтэ юумэн соо дүүрэтэрнь шэхэгдэнхэй (толстый, плотный, туго набитый): Ушар иимэһээ тэрэ дамбагар дабхасаяа даажа ядаһандал, арайшье гэжэ гэшхэлэн ябана (Ц.-Ж. Жимбиев); дамбагар зузаан а) хэмһээ үлүү бүдүүн, бамбагар (пухлый): Бригадирай шэг шарай хэзээ хэзээнэйхиһээ сэлмэг, урматай, дамбагар зузаан урал дээрээ урихан миһэрэл тогтоожорхёод, һамгадта дүтэлбэ (Г.-Д. Дамбаев); б) зузаан болотор дабхасуулан сомогдонхой (туго набитый): Хойто таладань байһан хара шкафууд соогуур дамбагар зузаан папканууд, дээгүүрнь хууша монголооршье, латааршье, ородооршье бэшээтэй (Ц.-Ж. Жимбиев).