ДАМ I

наречи саашаа, саашань дамжуулан, дараалан (дальше, в свою очередь): Үгы гү даа, Дулма? – гэжэ Дулмада хандана. – Ши мэдэнэгүй гүш? – гэжэ Дулма дам Табданда хандаба (С. Ангабаев); Юрэдѳѳ, тиихэдээ яаһан һайн гээшэб, харин зарим газарта хоёр-гурбан хэлэнүүдһээ дам оршуулна бшуу (Ц.-Ж. Жимбиев); дам саашаа (гү, али саашань) бүри саашаа (дальше): Хѳѳрэлдѳѳгѳѳ дам саашань шог зугаа, энеэдэ наадан болгожо, залуухан сэрэгшын сухал тарааба (Г.-Д. Дамбаев); дам худалдаха ашаг олзо олохын тула нэгэ хүнһѳѳ абаһан юумэеэ нүгѳѳ хүндэ худалдаха (перепродавать): Гальпер хадаа эд бараа дам худалдадаг, Маладаанай трактын эзэн, Обоото уулын захагүй ой тайгаар тараһан хэдэн зуугаад наймаанай газарнуудтай хүн ха юм (А. Бальбуров); дам хѳѳрэхэ ондоо хүндэ хѳѳрэхэ (рассказывать, пересказывать): Харин би һаяхан хараһан зүүдэеэ хүндэ дам хѳѳрэжэ байһаар хаража зүүдэлээб (Ч. Цыдендамбаев); дам уурлаха ондоо хүндэ сухалаа гаргаха (выместить на ком-л. свою злобу): – Танай ноён начальник мүнѳѳ манай ороходо ехэ ууртай байһан дээрэһээ дам бидэндэ уурлажа, намнажархиба даа (Х. Намсараев); дам дамаа дуулаха ама дамжуулан мэдэхэ (узнавать друг от друга): Үсэгэлдэр үдэшэ Должондо тохёолдоһон ушаралые булта дам дамаа дуулаһаншье болбол, хүн бүхэн ѳѳрһѳѳнь заал һаа ухамайлан асуудаг байба (Ц. Дон); дам дамаа даршан унаха бэеэ бэе дээрээ даралдан унаха (падать в ряд друг на друга): Ойн модон оройгоороо газар шүүрэн алдажа, үндэһэ орбонгоороо булгара һүрэн, дам дамаа даршан унана хэбэртэй (Х. Намсараев).