ДАЛГА(Н)

(Н), даллага юум. н. буян хэшэг эрижэ, бурхадта, газар дайдын эзэдтэ зорюулагдажа, табаг мэтын юумэн соо гоёор шэмэглэгдэжэ табигдаһан элдэб эдеэнэй зүйлнүүд («далга», специальным образом составленное и красочно оформленное блюдо из разных яств, предназначенное для призывания изобилия; ставится перед изображениями богов, в местах проведения обрядов): Удабашьегүй, сортоотой янзаар сор балингаа гаргаба, удаалуулан далга хурылга болоод, уншалгашье дүүрэбэ (Х. Намсараев); далга абхуулха бурхан сахюусанда, орон дэлхэйн эзэдтэ хандажа, амгалан һайн, хэшэгтэй дэмбэрэлтэй, үлзы хутаг оршожо, үнэр олон боложо һуухын түлѳѳ ном уншуулхые «далга абхуулха» гэдэг (обряд подношения «далга»): Үбшэн зоболондо нэрбэгдэхэдээ, жаһаа далга абхуулхадаа, хүниие хүдѳѳ табихадаа нютагайхид дасангһаа ёһотой ехэ ламые заладаг байба (Ц. Шагжин); далга хурылга мүргэлэй һүүлдэ далгаяа хуряажа, ахурылха ёһолол (обряд завершения молебна и освящения «далга»): Баруун хойто Дабхар сагаан үндэрэй обоо, зуун хойто Бархан хадын обоо, Түглын обоо, Шэбэрэй зүүн гүбээ дээрэхи обоо, баруун гүбээн обоонуудые нажар бүхэндэ тахижа, найр наада бүхэ барилдаа, мориной урилдаа хэжэ, далга хурылжа, тэнгэри бурханһаа бороо хура гуйдаг бэлэй (Ц. Шагжин).