дальба-дальба гэхэ үйлэ ү. далбагар, томо юумэнэй хүдэлхэ (колыхаться, развеваться).

шангадх. ү. оройдонь, таһа удара, тэһэ, биса (совершенно, совсем): Шонын дахин собхорхотойнь зэргэ алаг зээрдэ шонын нюрганһаа шүдѳѳрѳѳ саб шүүрэжэ, бээлэйн зэргэ арһа далба татаба (М. Осодоев); далба түгдэ татуулха бүдэй гү, али хүдэһэнэй ехэхэн хубиин нүхэ гаратар таһа татуулха (быть вырванным с мясом – о ткани): Хубсаһа хунарынь хѳѳ, дабирхайда зууралдажа, зарим нэгэнэйхинь эндэ, тэндээ далба түгдэ татуулшанхай (Б. Мунгонов).