ДАЙРАХА

үйлэ ү. 1) шүргѳѳхэ, шударха, хүрэхэ, түлхихэ (задевать, касаться, толкать): Иигэжэ тэдэнэй гэрэй үүдэндэ хѳѳрэлдэжэ байтар, Түмэн хажуугаарнь гарахадаа, Хурьганиие халта дайраа һэн (Б. Санжин, Б. Дандарон); Басаганайнгаа гурбатай болоходонь, / бишыхан гитара бэлэглэхэб… / Утаhыень таамаг дайража байhаар / гоёор наададаг болохо (Э. Зандраев); тохоногоороо дайраад абаха тохоногоороо түлхеэд абаха, хадхаад абаха (толкнуть локтем): – Яаһаарнь яахаяа һанаа гээшэбши?! – Хээтэй хажуудахияа тохоногоороо дайраад абана (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) ороод гараха, айлшалаад гараха (захаживать, заезжать попутно): Адуушадай отогые дайража гарадаг газараар Эдик ошохогүй, холошье һаань шэлын дабаагаар тойрохонь сохом (Д.-Д. Дугаров); Бусахадаа манайхяар дайраад гараарайгты!; 3) хүндэхэ, нэрбэхэ (задевать – о чувствах, болезни, стихийных бедствиях): Дариимые харахадаа, Должондо Гамаань эзэгүй һанагдажа, айхабтар гомдолтой гашуудал зүрхыень дайрана (Ц. Дон); Мүнѳѳ зундаа болоһон ган гасуур орон нютагыемнай ехээр дайраа (Ц.-Ж. Жимбиев); сэдьхэлэй хүбшэргэй дайраха сэдьхэл хүдэлгэхэ (задевать струны души, волновать): Зүүн сонхынь халхабша үүдэн хаагдаагүй зандаа, шэбхэнь уйдхартайгаар хахинана, сэдьхэлэй хүбшэргэй дайрана (С. Доржиев); шэхэ дайраха дуулдаха, соностохо (слышаться, доноситься до слуха): Эмээл-Добуун руу соёргоод буушахадань, һэрюу татаһан һэбшээн шэхыень дайран шууяад, зохид шэнги байгаа бэлэй (З. Гомбожабай); 4) ябууд хоорондоо тогтохо, халта анхаралаа хандуулха (коснуться чего-л. поверхностно): шухала асуудал дайраад гараха; 5) сэдьхэл хүдэлгэхэ, гомодхоохо, дойлохо (задеть, оскорбить): Би таниие дайраха гэжэ тэрээн тухай дурдаагүй, Гомбоевые үмѳѳржэ сухалаа хүрэһэн аад, дуугаржархёо һэм (Д. Эрдынеев).