ДАХУУЛТАЙ

тэмд. н. 1) дахагшадтай, нүхэсэлтэй (имеющий спутников): Тэрэ зүнтэглэһэн Пархайн Рабдан түрүүтэй, тэрэнэй һүүдэр Борбын Ломбо дахуултай (Б. Мунгонов); 2) шаж. хойноһоо ойро хүниие абаашаха аюултай – наһа бараһан хүн тухай (способный забрать с собой на тот свет – о покойном): Лама тэрэ хүниие дахуултай гэжэ хэлээд уншалга захигты гэбэ.