ДАХАБАРИ

тэмд. н. 1) нүхэсэл, холбоотой, дахуул (сопутствующий); 2) хадамда ошоогүй байхада түрэһэн гү, али урда хадамда түрэһэн (рождённый до брака или в предыдущем браке): дахабари үхибүүн.