ДАХА

юум. н. 1) үбэлэй хүйтэнэй сагта үмдэгдэдэг нооһотой арһаар оёгдоһон дэгэл (доха, тулуп): Шонын арһаар оёгдоһон хоёр даха шарга соонь харагдаа һэн (М. Осодоев); ямаан даха ямаанай арһаар оёгдоһон дэгэл (козья доха): Зүүн гар тээнь һургаагуудые дэбдиһэн орон дээрэ ямаан даха дэлгээтэй (С. Цырендоржиев); һорһон даха боро гүрѳѳһэнэй үбэлэй арһаар оёгдоһон дэгэл (тулуп на косульем меху): Үнэшэхэн зээрдэеэ унаһан, һорһон дахатай Еши Жамсуев хойноһоонь оодоргоно (Ч. Цыдендамбаев); хонин даха хүдэһѳѳр оёгдоһон дэгэл (тулуп из овчины): Эсэжэ ерэһэн бэриингээ хонин даха дороо хурхирхадажа эхилхэдэ, Дулгуудай нооһоёо ээрэһээр лэ һуугаа бэлэй (Ц.-Д. Хамаев); ута даха шарга, тэргэ дээрэ хүдѳѳ мал манахадаа, аян замда ябахадаа үмэдэдэг хүдэһэн дэгэл (длинная доха); богони (гү, али оодон, сээжэ) даха мори унахада таарамжатай хүдэһэн дэгэл (короткая доха); 2) шэлж. алибаа юумэнэй гадар, орёолто (обложка, обёртка): Тэрэ стол дээрэхи даха гадаргүй дамбагар зузаан дэбтэр ирасагаан, тэрэнэй хуушан лата үзэгѳѳр барлаатай байгаашье һаань, бэшэгдэһэн шүлэгыень наярса уншаба (Ц.-Ж. Жимбиев).