ДАБТАЛГА

юум. н. 1) үзэһэнѳѳ һанаандаа тогтоон абахын тула дахинаа хэгдэһэн үйлэ, ябуулга (повторение): Дабталга болоходонь, багшынгаа зааһаар тэрэ зандань дарьяса хэлээд үгэхэдэнь суг һурадаг үетэнһѳѳнь байтагай, үзэхые үзэһэн багшанар гайхалсадаг байгаа (Ц.-Д. Хамаев); 2) дуунай дабтагдажа дуулагдадаг хуби (припев): Басаган дуунайнгаа дабталга уянгатуулан таталуулна; 3) уран зох. уран шүлэгтэ нэгэ үгэеэ хоёр дахин дабтажа хэлэхэ уран арга, «хошоодлон хэлэлгэ» (повтор): Д. Дамбаев анафорическа дабталгын аргые тон һайнаар шудалжа, шүлэгүүдтээ угаа мэргэнээр хэрэглэжэ шадаа гээшэ (Л. Шагдаров); 5) шэрээлгэ, түмэрлиг бодосые алха, балтаар сохижо буйлуулга (ковка): Дабталгаарынь дархыень мэдэ, шанараарынь шадалыень мэдэ (Оньһ. ү.); хажуур дабталга хажуурай эри дүшэ дээрэ табижа, тусхай алхаар сохин заһалга (отбивка – о косе): Хажуур дабталга яһала нарин ажал юм.