ДАБХАРЯА

1. юум. н. 1) дабхар, үетэлгэ, үе (складка, слой); 2) нюдэнэй дээдэ зубхидахи эбхэлеэ арһан (складки на верхних веках): Һүүлэй үедэ басагад нюдэндѳѳ дабхаряа хүүлэдэг болошоо; 2. тэмд. н. дабхарлаһан, үетэнги, эбхэлеэтэһэн, гобилтоһон (складчатый): Дүрбэн зүг, найман хизаарта дабхаряа олон шэлэнүүд, агуу номин дайда (Д.-Д. Дугаров); Даагата гүүдэй урилдама / Дабхаряа мүнгэн гэшхүүрээ / Гэндэн үгы гэшхэжэ, / Гүрбэлзэжэ ошобо (Н. Балдано).