ДААЛГАБАРИ

юум. н. 1) дүүргэхын түлѳѳ үгтэһэн ямар нэгэн хэрэг, захяа, депутадта, түлѳѳлэгшэдэ (задание, наказ): Тиигээд лэ һүүлдэнь Сада ахайн нэрэ нэрлээд, гүрэндэ тэды үхэр, тэды хони тушааха хатуу даалгабари үгтэбэ гэнэ (Ц. Шагжин); даалгабари дүүргэхэ даалгагдаһан ажал, хэрэг бэелүүлхэ (выполнять задание): Директорэйнгээ даалгабари дүүргээб, саашаа таанартай носолдожо байха тухамни үгы (Б. Мунгонов); 2) уялга (обязанность): түрүүлэгшын даалгабари дүүргэхэ.