ДААГДАШАГҮЙ

тэмд. н. 1) үргэжэ даахагүй хүндэ, үргэхѳѳр бэшэ (неподъёмный, тяжёлый): Урдань церковиин шэрэм шүргэ бэшэ, харин дабагдашагүй үндэр, даагдашагүй зузаан хана, харайгдашагүй үргэн нүхэн байна ха юм (Ч. Цыдендамбаев); 2) шэлж. дабагдашагүй (неодолимый): Урлан бүтээгшэ Юрий Ендонович Мандагановта заримдаа даагдашагүй, дабагдашагүй мэтээр һанагдана гү, али ерээдүй руу ехэ эрмэлзэл үдэр бүриинь ажалые хүнгэдхэнэ гү? (Буряад Yнэнһѳѳ).