ДҮТЭШЭГ

1. тэмд. н. нилээн ойро (довольно близкий, находящийся довольно близко к чему-л.): Дүтэшэг добо дээгүүр тэмээн, адуун, үхэр, хони ямаад һүрэглэн эдеэлнэ, хэбтэнэ (Б.-Б. Намсарайн); 2. наречи яһала ойро (поближе, близко): Баһа огторгойдо гал зурагас гээд, зүгѳѳргүй дүтэшэг тэнгэри наяршаба (Д. Батожабай); 3. дах. ү. ойро, шадар (около, близ): Холо, голой зүүн бэедэ, ойдо дүтэшэг хэдэн һэеы гэр зэрэлгээн соо үндэр набтар болон харагдана (Б. Санжин, Б. Дандарон).