ДҮТЭРХЫ

1. тэмд. н. 1) адлирхуу, ойрын (похожий, близкий): Тэрэмнай ямар суранзан байха ёһотойб гэхэдэ, хүдѳѳ нютагуудые городойхи шэнги гү, али городойхидо дүтэрхы байдалтай болгохо ёһотойбди (Б. Мунгонов); дүтэрхы наһанай нэгэ үеын, үетэн (приблизительно одного возраста): Баян нэгэ аяга соо танхатай архиһаа хэжэ, хажуудаа зогсоһон һайхан хубсаһатай, зүүдхэл шэмэглэлээр хүсэд энэ ургалаашанда дүтэрхы наһанай хүбүүн басаган хоёрто юушьеб шэбэнээдхинэ (Д. Эрдынеев); 2) тоо б. бараглаһан (приближённый): дүтэрхы тоо; 2. наречи бараглан (приблизительно): Тиигээд миин дүтэрхы абаад, эды агитатортай байнат, эдэтнай хэд бэ, ямар участогта ажалаа ябуулнаб гэжэ һураһыемни, тэрэ һониноор миһэд гээд, нюдэ руумни анхаралтайгаар хараба гээшэ (Ц. Цырендоржиев).