ДҮТЭХЭН

1. тэмд. н. ойрохон, холо бэшэхэн (близёхонький): Тэдээндэ дүтэхэн байгаа Сянь Нунтан гэжэ Газар уһанай сүмэ тээшэ Аламжын харахада… (Д. Батожабай); сэдьхэлдэ дүтэхэн сэдьхэлдэ таатай, оюун сэдьхэлэй талаар ойро (эмоционально близкий): Түрэл гарал гээшэмнай шуһа мяханайшье нэгэнһээ болодоггүй, харин зүрхэндэ дүтэхэн лэ хүн үнэхѳѳр түрэл байдаг (Ц. Шагжин); 2. наречи нилээн ойро, ойрохон, холо бэшэ (близёхонько): Хүнэй орилхо гэгэхэ дүтэхэн дуулдаад, һүүлээрнь сад-няд гэһэн хараал дуулдажа, буу һүрэшэнэ (Ц. Шагжин).