ДҮШЭ I

юум. н. 1) түмэрэй зүйл дээрэнь табижа дабтан, юумэ дархалдаг хэрэгсэл, мүн хажуур дабтаха модоной тайрадаһанда нарин хурса үзүүрээрээ шаагдаһан, багахан тэбхэр булсуу түмэр хэрэгсэл, хажуурай дүшэ (наковальня, бабка для отбивания кос): Юрѳѳгэй дасангһаа Юндэн габжые залажа, шинии үбгэ эсэгэ Хорхоног дарханай булад дүшэ тоншуулжа, түрүүшынгээ хүбүүнэй һүлдэ дуудуулһан зомди (Б. Мунгонов); Дааган эхэдээ хэрэгтэй, дүшэ дархандаа хэрэгтэй (Оньһ. ү.); ○ алха гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2) ага, шэлж. түлеэ сабшаха модон (брус, на котором рубят дрова).