ДҮРСЭТЭ(Й)

(й) тэмд. н. 1) ямар нэгэн юумэндэ адлирхуу түхэлтэй, хэлбэритэй (имеющий вид, образ): Ѳѳдѳѳ соройһон мориной дүрсэтэй графин соо архи табиба (А. Бальбуров); Тэдэнэй ойро задаржа үшѳѳ үрдеэдүй, хасууриин ногоон борбоосгойн дүрсэтэй сэсэгүүд һууна (Ч. Цыдендамбаев); хүн дүрсэтэй а) хүнэй мүн шанартай (имеющий человеческий облик): Архяа залгихадаа хүн бэшэ болоод, залгяагүйдѳѳ хүн дүрсэтэй болоод байгаа юм аабза (Б. Мунгонов); б) хүнэй бэе махабадта адляар хэгдэһэн (человекоподобный): Тэрээн дээрэ һэеыгээр хэһэн хүн дүрсэтэй хоёр онгон (Б. Санжин, Б. Дандарон); хүн дүрсэтэ һармагшад хүнтэй ойролсоо түхэлтэй, хойто хүл дээрэ ябадаг, урда мүсѳѳрѳѳ элдэб соморхон үйлэ бүтээжэ шададаг амитад, модо али зэргээр хэрэглэн хоолоо оложо шадаха, томо һамар хоёр шулуунай хоорондо сохижо эдеэень гаргаха г.м. (человекообразные обезьяны); шүхэр дүрсэтэ ургамал ург. сагаан, шара гү, али хүхэльбэ сэсэгүүдынь баг болон суглараад байхадаа, шүхэр шэнги түхэлтэй болодог ургамалнуудай ниитэ нэрэ, жэшээнь, укроп, кориандр, тмин г.м. шүхэр дүрсэтэ ургамаалнуудай тоодо ородог (зонтичные растения); 2) будд. ямар нэгэн онсо хэб түхэлтэй (имеющий форму); дүрсэтэ тэнгэриин орон хүнүүд болон амитадай ажамидардаг орон (иллюзорный мир, мир форм): Үнгэтэ юртэмсэ гү, али Дүрсэтэ тэнгэриин орон (Л. Шагдаров).