ДҮРЬЕЛ

юум. н. шууяан, үймѳѳн, олоной гайхал (шумиха, сенсация): Эдэнэй Дээдэ-Үдэ город ошожо, ямар тангариг үргэжэ, юу хэлэжэ, юун дээрэһээ гомдолтой ябажа бусаһан тухайдань арад зоной дунда дүрьел боложо, хүн бүхэн дуулахадаа хүйтѳѳр «һэ!» гэлдэжэ, тэдэ лама ноёд хадаа билдууша нохойнууд байна даа, хорото муухай зорилгонь бүришье эли болобо (Х. Намсараев); дүрьел үгэ һураг, таамаг үгэ шэмээн, хэлсэлгэн (молва, слухи): Түрмэ сооһоо буһалгаан гараа гү, али газаа талаһаань хүнүүд добтолоо гү гэжэ юуеньшье мэдэжэ ядаһан таамаг дүрьел үгэнүүд дэлгэрбэ (Х. Намсараев).