ДҮНЖЭНГАРБА

юум. н., хууш. монг. 1) сагаан лабай сахигша; лусай хаан; Түбэд, Монголдо ехэтэ алдаршаһан газарай эзэн-сахюусан (Дунжэнгарба, царь духов воды; гений-хранитель).