ДҮНГЕЭ

тэмд. н. дунгяа, хуаа мухар, мэнэрһэн, бѳѳнииһэн (отупелый, осоловевший): Али тэдэ дүнгеэнүүдтээ ойлгуулжа яда ядаһаар ѳѳрѳѳшье дүнгеэ болошоо хүн гүш дээ, һаа-һаа (Б. Мунгонов); дүнгеэ дүеэ мэнэрһэн, бѳѳнииһэн (отупелый): Бүхы бэеымни мэдэрэл һуларжа, үе мүсэмни хүдэлхѳѳ болин, нэгэшье үгэ хэлэжэ шадахаяа болёод, дүнгеэ дүеэ хүн шэнги, нюдэнүүдээ бүлтылгэн зогсоо һэм (Ц. Шагжин).