ДҮЛЭТЭ(Й)

(й) тэмд. н. 1) гал сасарһан, зали ехэтэй (пламенеющий): Хажуугаарнь ламанарай, баяшуулай агитаци гээшэ носожо эхилһэн дүлэтэ галые хѳѳргѳѳр үлеэһэн мэтэ соробхилуулдаг байба (Ц. Шагжин); халуун дүлэтэй шашгуур; дүлэтэ улаан огторго, дүлэн тэнгэри бѳѳ һүниндѳѳ улаан залитай тэнгэри, Буряад ороной хойто хизаараар үзэгдэдэг полярна туяаралгаһаа эхитэй (пламенно-красное ночное небо, олицетворение полярного неба); 2) шэлж. абьяастай, абьяас түгэлдэр (страстный, пылкий, воодушевлённый): Дүлэтэ зүрхэншни халуун бурмаар бусалжа, хэтэ мүнхэ сагай алас холо хүрэтэр лугшажал, лугшажал байхал, дэлхэй (Ц.-Д. Хамаев); Урдаһаань дүүрэн сэбэр бэетэй, дүлэтэй һайхан наһан дундаа ябаһан эхэнэр хаража байба… (Ц.-Ж. Жимбиев).