ДҮЛЭТЭХЭ

үйлэ ү. 1) дүлѳѳр соробхилхо, залитайгаар шатаха, дүрэхэ (пламенеть, пылать): Түүдэгэй гал гэнтэ ехээр соробхилон, аяар тэрэ дээгүүр дүлэтэжэ, ууртайгаар тас-няс гэн ошоор харбана (С. Доржиев); Сагаан эдеэнһээ архи гарадаг юм, тэрээнһээнь арза болодог, арза гээшэмнай гал дээрэ дуһаахада дүлэтэжэ байха, юрэдѳѳ, манайхяар спирт ха юм даа (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) шэлж. соробхилхо, бурьялха (пылать, испытывать сильное чувство): Инаг дурамнай иигээд лэ унтарха ёһогүй, харин бидэ хоёрой амиды мэндэ ябаһан сагта хододоо соробхилон дүлэтэжэ байха бшуу (М. Осодоев).