ДҮЙТЭЙ

тэмд. н. шадабаритай, ямар нэгэн ажал хэрэгтэ дүршэлтэй бэрхэ (опытный, умелый): Хэды шадаха дүйтэй байбашье, хэрбээ дүршэлгүй һаа, шадахагүй байдаг, дүй дүршэл хоёр хадаа бодото байдал тэмсэл хоёр дээрэһээ олдодог ха юм (Х. Намсараев); гар (гү, али гартаа) дүйтэй ямар нэгэн ажал хэрэгтэ дүршэлтэй бэрхэ (опытный, имеющий навык): Затагархан хүбүүниинь хара багаһаа хойшо уран бэрхэшье, ухаатай сэсэншье, али бүхыдэ гардүйтэй, хара хүдэлмэридэшье һүбэлгэн хүн боложо ябана (Ч. Цыдендамбаев); Тэрэ гартаа дүйтэй, заб сүлѳѳ ороходоо дарха хэдэг, гэр соонь стол, стулһаа эхилээд дууһан Гэндэнэй бүтээһэн хэрэгсэлнүүд байдаг шуу (Ц.-Д. Хамаев); дүйтэй дүрэтэйгѳѳр шадамараар, оншотой шадабаритайгаар (умело, сноровисто): Урда хоёр хүлдѳѳ эрдэмтэй хадаа дүйтэй дүрэтэйгѳѳр саһые сабшан, онгилон этэрнэ (Ц.-Ж. Жимбиев).