ДҮЙГҮЙ

тэмд. н. дүршэлгүй, ямар нэгэн ажал хэрэгтэ дадал шадабаритай болоодүй (неопытный): Тэрэнэй хойноһоо ябаһан, дүйгүй зарим жолоошодой машинанууд бүришье халтиралдана (Г.-Д. Дамбаев); гартаа дүйгүй шадабаригүй, шадабари муутай (неумелый, неумеющий мастерить): Ѳѳрынь шуһанай таһардаһан аад, ямар гартаа дүйгүй шолмо агшаб! (Д. Эрдынеев).