ДҮҮ

1. тэмд. н. 1) наһаар бага, хожом түрэһэн (младший, молодой; младше, моложе): Басагамнай дүү хүндэ ошохо дурагүйл байха гэжэ харюусаа болоолби даа (Ц.-Д. Хамаев); Дүү нүхэрэйнгѳѳ бэрхэ редактор боложо, зохёолшодой бүтээлнүүдые хэблүүлжэ, ѳѳрынгѳѳ шүлэгүүдэй номуудые гаргуулжа байхадань, урма баяраа мэдүүлжэ, амаршалдаг hэмби (Б.-М. Жигмитов); дүү хүбүүн (гү, али басаган) нэгэ эхэ эсэгэһээ түрэһэн үхибүүдэй наһаар бага хүбүүниинь гү, али басаганиинь (младший брат или сестра): Гурбадахи жэлэйнгээ зун гэнтэ нялсагар улаахан дүү хүбүүтэй болошобоб (Б. Мунгонов); Тиибэ яабашье, дүү басаган Балмамни дахуулжа ябаха үритэй болоһон, намаяа ухаа алдан, баярлаһандаа, уйлан хайлан уяржа угтаа һэн (Б.-Б. Намсарайн); дүү бэри а) бэринэрэй наһаараа багань (младшая невестка); б) дүү хүбүүнэй һамган (жена младшего брата); 2) зэргэс. удхатайгаар гаралай падеждэ байһан үгын дараа хэрэгл. хэн нэгэнһээ наһаар бага (младше, моложе): Удангүй Тасарун зургаатайхан хүбүүн дахуултай, ѳѳрһѳѳн нилээдгүй дүү Намжилмаатай хамтаржа һуугаа нэрэтэй һэн (Д.-Д. Дугаров); нэгэ наһаар дүү, наһаар нэгэ дүү нэгэ жэлээр хожом түрэһэн (младше на год, погодок): – Бодожо үзэ, Ринчин, бү түргэдэ, намда ороходоо наһаар нэгэ дүү хүн гээшэш, гээд, Ганидмаа ябахаяа забдаба (С. Цырендоржиев); 2. юум. н. 1) наһаар доогуур түрэл, басаган, хүбүүн (младший брат или младшая сестра): Дүүтэеэ хѳѳрэлдэһэнэйнь һүүлээр сэдьхэлдэнь нэгэ бага хүнгэн боложо, абадаа үлдүүлһэн удаагаа ехэ гансаардаһан шэнгеэр һанагшань мартагдаба (Д. Эрдынеев); тээли дүү дунда дүү хүбүүн, жэшээнь, гурбан хүбүүдэй дундахинь эгээ ехэ ахадаа тээли дүү болохо (средний из братьев); одхон дүү нэгэ айлай үринэрэй дунда наһаар эгээн багань (самый младший брат, отхончик); бүлэ дүү бүлэнэрэй наһаар багань, эхын талаар (младший двоюродный брат по материнской линии); үеэлэ дүү үеэлэнэрэй дунда наһаар багань, эсэгын талаар (младший двоюродный брат по отцовской линии); ○ аха гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.