БУЗГАЙ

тэмд. н. 1) муухай, олиггүй, зэбүүрхэмэ, бузар, жэрхэшэтэй (безобразный, отвратительный, мерзкий): Талаар ябаһан хүнүүдтэй наншалдабат, тэрэ бузгай хэрэгтнай юун гээшэб? (Ц. Дон); бузгай золиг хара золиг, ѳѳдэгүй амитан (мерзавец); 2) забхай, дорой, гутамшаг (пошлый, вульгарный).