БУСАЛМА

тэмд. н. 1) бурьялтараа, харьялтараа халаагдаһан, тон халуун (кипящий): Мэнэ гэһээр тархи, дали, хүлнүүдыш таһара сабшаад, арһыш нооһотойнь хуура татаад, гэдэһыш гаргажа хаяад, бусалма халуун уһатай горшоог руу шиихахалби (Б. Мунгонов); 2) шэлж. хүсэтэй, шадалтай, абьяастай, орьёлмо (бурный, страстный): Олег хадаа бусалма халуун зүрхэтэй, баатар зоригтой (Х. Намсараев).