БУРЬЯЛХА

үйлэ ү. 1) ѳѳдѳѳ гараха, хѳѳрэхэ, урьяха, үрхирхэ, дэгдэхэ (подниматься кверху, взвиваться, клубиться): Баруун тээһээ һэбшээтэй аад, бурьялан обоорһон шорой тооһон сэхэ зүүлжээ туугдажа, тээлниг соохи бухалнууд дээгүүр тунан тарана (М. Осодоев); 2) харьялха, хүсэтэйгѳѳр урдаха, бусалха (бурлить, клокотать, кипеть): Айхабтар үргэн аад, түргэн урадхалтай мүрэн хараар бурьялна (Ч. Цыдендамбаев); Удангүй газаахи сарай-кухни соо шүлэншье бурьялан бусалжа, үдынгѳѳ хоолдо Бүтэдмаашье хүрэжэ ерэбэ (Б. Мунгонов); Бурьялдаг булагай уһан һайхан, буурал эжын һургаал һайхан (Оньһ. ү.); 3) ямар нэгэн мэдэрэлэй халижа гараха (переполнять, охватывать, вскипать – о каком-л. чувстве): Урдань намда үзэгдѳѳгүй, гайхалтай мэдэрэл һабаһаа халиһан үерэй уһандал зосоом бурьялна (Ц.-Д. Хамаев); Иимэ бодолһоо манай үбгэнэй досоо бурьялаад абагша атаархал жүтѳѳрхэлынь үгы болошодог (С. Цырендоржиев); Бизьяагай уур саанаханаһаа унгитайханаар, хүсэтэйхэнѳѳр бурьялжа эхилбэ (С. Цырендоржиев).