БУРУУТАХА

үйлэ ү. 1) зүб бэшэ байха, үнэн сэхэ бэшэ байха, алдуу хэхэ, эндүүрхэ (быть неправым, несправедливым, ошибаться): Агшан зуурын амгаланһаа сэдьхэл буруутаха болохо (Э.-Х. Галшиев); 2) муудаха, бүтэхэгүй (не везти, не исполняться): Хэрбээ юумын буруутахаяа һанаа хада би шамайе Сэрэн-Цоколойдо бү эндэһээ арилагты гэжэ ойлгуулхаяа эльгээһэн болохоб (Б. Санжин, Б. Дандарон); хэрэг (гү, али олзо, аза талаангаа, үлзыгѳѳ) буруутаха урагшагүйдэхэ, уруугаа орохо, буруулха (терпеть неудачу): Талын булагай отара тээшэ яажа хадууршоогүйб?! Тиигэбэл хэрэгни буруутажа магад һэн (Д.-Д. Дугаров); – Теэд, шандаганай дайралдабал, заабол алаха хэрэгтэй, үгы һаа, олзо буруутадаг юм гэжэ Дансаран бригадирнай хэлэдэг лэ (С. Цырендоржиев); Миин, юрэ байтараа аза талаангаа буруутаха гэжэ байхагүй бшуу (С. Доржиев); Үйлѳѳ харлажа, / Үлзыгѳѳ буруутаһан нохойнууд! (Ц. Шагжин).