БУРУУ(Н)
(Н) юум. н. 1) намар болотор тэнжэжэ тобиржоһон үнеэнэй болон зарим амитадай түл, үбэл түрѳѳд тэрэл жэлэйнгээ намартаа (телёнок до года): Эхынгээ хорёоһоо гарахыень хараһан буруу газаашаа дугташан, гомдолтойгоор «Мүү-мүү!» гэжэ байжа мѳѳрэбэ ха (Д. Сультимов); Садхалан буруу үлэн хооһон хашарагые айлгадаг юм (Ч. Цыдендамбаев); Тэжээһэн буруу тэргэ эбдэбэ гэһэндэл, шамһаа удхатай ха юм (С. Ангабаев); абга буруу боох. а) намар түрэһэн тугал (родившийся осенью телёнок); б) нэгэ наһа хүсѳѳдүй баабгай, шэлүүһэн, хандагай, буга (не достигший одного года медведь, рысь, лось, изюбр): Буруун һарлаг бүдэрѳѳд, ѳѳдѳѳ собхогошон бодоод, саашаа харайба (Ц.-Д. Хамаев); ◊ буруугай бэлшээриһээ гараагүй дүйгүй, ажабайдал һайн мэдээгүй, гүлмэр, гүлгэн, юумэ хараа үзѳѳгүй, холуур ябажа үзѳѳгүй (неопытный): Энэмнай хүн боложо түрэһѳѳр буруугай бэлшээриһээ гараагүй ябаһан аад лэ, гэнтэ аяар холын аян замда мордохо болоходоо, туйлай ехэ түхеэрэлгэ хэбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ тугал, хашараг гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.