БУРУУЛГАН

1. тэмд. н. 1) бүрхэг, бороотой, зүдэрүү, хии бараатай, харалган, хүйтэн (ненастный): Мүн буруулган сагай түрүүшын хии бараан, үүлээр татаатай үдэрнүүдшье хагсуу хүйтэн, дууһашагүй зүдэрүү үһээ бороотоёо үнгэрэнхэй (К. Цыденов); 2) шэлж. ууртай, сухалтай, ондоо hаналтай (сердитый): Ямаршье ушараар Балжаагай гэнтэ иимэ буруулган болоһые ойлгожо мэдэжэ ядана (Ц. Дон); буруулган янзаар уур сухалтайгаар (сердито): – Зорюута адхажа байгаагүй хүн бэзэб даа, – гэжэ Балжаа буруулган янзаар гүбэд гэбэ (Ц. Дон); 2. юум. н. хагсуу, хии бараан, харалган, зада (ненастье).