БУРШЫХА

үйлэ ү. уршыха, үнгэгдэхэ, атирха (быть смятым, быть сморщенным): Үнэһэн соо мүнѳѳхи бэшэгынь буршыжа, үрѳѳһэн хажууһаа хүүршэн татаад байба (Х. Намсараев); буршытар бажууха уршылган бажууха (скомкать, смять): – Зай, тиигэбэл үгэеэ ойлголсобо гээшэбди! – гээд, Оюуна ехээр баярлан, тэрэ саарһаяа буршытар бажуугаад хаяжархина (Ц.-Ж. Жимбиев).