БУРИГҮЙ

тэмд. н. 1) бури тараагүй, бури һуугаагүй, ариг сэбэр (без плесени, чистый): буригүй үбһэн; 2) шэлж. арюун, сэбэр, муу һанаагүй, сэбэр сэдьхэлтэй (чистый, с чистыми помыслами): Бугын нюдэндэл буригүй һайхан лэ буряад хэлэмнай (Д. Улзытуев).