БУРАНТАГ

юум. н. тэмээнэй хамарай буйлада уягдадаг ооһор, һур, жолоо (верёвка-повод, идущая от носовой затычки верблюда): Баяндай зайһан тэмээнэйнгээ бурантагһаа халта татажа: «Һѳѳг! Һѳѳг!» – гэнэ (Ж. Балданжабон).