БУР I

1. юум. н. 1) уһанай оёорто тунаһан шабар, лай (ил): Энэ хадаа бур шабарта боогдожо, газар дороһоо дэбэрэн гараһан булагууд шэнги үльгэртэй байна (Х. Намсараев); бур шорой уһанай оёорто тунаһан шабартай шорой (илистый грунт): Манай, эрдэмтэдэй, ажалда дахин дахин буулгажа бэшэлгэ гээшэ алта малтагшадай бур шоройгоо олон удаа угааһантай адли (Ч. Цыдендамбаев); 2) амһарта хэдэг шабар (глина горшечная): бур шаажанхай; 2. тэмд. н. 1) шабар, шабараар хэгдэһэн, шаажан (глиняный); бур аяга боох. шаажан аяга (глиняная чашка); 2) үйрхэй, бутархай, уйгааг (сыпучий): бур элһэн.