БУЛУУДХА

юум. н., ород холуур һүрэдэг ута хүлтэй, жэжэхэн шуһа һорогшо шумуул (блоха): Булуудхын шэнээн / Жэжэ юумые / Бухын шэнээн / Томо болгодог (Ш. Нимбуев); уһанай булуудха а) уһан соо амидардаг тон жэжэхэн (0,2-6 мм хүрэтэр утатай), монсойд гэһэн бэетэй, хабшаахай түрэлэй амитан (дафния); б) уһанай харха (ондатра); булуудхаһаа хандагай түрүүлхэ жэжэ божо юумэнһээ ухаа мэдээ алдаха, һахы һалаг болохо (≈ делать из мухи слона); ◊ булуудха ургалха, таракан тахалха уран гартай байха (быть искусным мастером): Ехэл уран даа. Булуудха ургалха, таракан тахалха хүн гэлсэдэг (Ч. Цыдендамбаев).