БУЛХАЙ

юум. н. шуналтай, нааданда хүнэй гаргадаг хууралга, мэхэлэлгэ, мэхэ гохо, хуурмаг арга (жульничество, надувательство, плутовство в игре): Һэеэр хооллоһон зольбо нохой садхаланшье бол, / Һэргэлэн хурса ангууша нохойтой сасуулшагүй юм. / Булхай ехэтэ буляаһан эдээрээ баяншьебол, / Бодол түгэлдэр бодото хүнтэй сасуулшагүй юм (Д. Улзытуев); булхай булшангараа гараха (гү, али бултайха) (Оньһ. ү.) нюуса, хуурмаг юумэн заатагүй элирхэ, нюу нюутар нюргаар гараха (обман раскроется, ≈ шила в мешке не утаишь): Нюусаар уулзаха ушар гарана бшуу… Тиигээд лэ, булхай булшангаараа гэhэншүү, заатагүй хэн нэгэндэ харагдахаш (С. Цырендоржиев); Ши хүн зониие иигэжэ мэхэлжэ, холо ошохогүйш! Булхайшни булшангаараа бултайхал байха. Шабар дээрэ шалд hуухадаа hанаа орохош! (Ц.-Ж. Жимбиев).